martes, 5 de mayo de 2015

OVIDI MONTLLOR


Creo que fue en 1993 cuando hice por primera vez un retrato a Ovidi Montllor, en Barcelona. En su casa.

Guardo muy buenos recuerdos de ese primer encuentro.

Alguna anécdota que me impactó.

Este año se han cumplido los primeros 20 años desde que se marchó.

Hoy me he levantado recordándolo. 

Su voz suena en casa... Va com va.




4 comentarios:

  1. Juan Miguel...cuántas experiencias detrás de esas imágenes....!!!

    https://www.youtube.com/watch?v=EqGUWzN-d54

    aquí también suena...aunque no la entiendo, suena muy bien...

    bona nit!!!
    Petons!!!!

    ResponderEliminar
  2. es una preciosa canción, natty.....

    más o menos dice esto...

    (no es toda la canción pero casi, para que la entiendas)

    A ti te han dicho precioso, a mí me han dicho: Tú calla.
    Va como va.
    Y yo no quiero callar mientras tú tienes tantas ventajas.
    Va como va.
    A ti te han dibujado y yo rompo la pluma.
    Va como va.
    A mí me han hecho lleno de odio, a ti te han hecho de goma.
    Va como va.
    A ti te han dado la herencia, a mí me han dado la vida.
    Va como va.
    A mí me toca luchar, a ti tomar la medida.
    Va como va.
    Si yo no tengo para mí, si tú no tienes suficiente.
    Va como va.
    Y eres tú quien recibes de mí, yo de ti cobro un sueldo.
    Va como va.
    Si yo ya me he cansado de ir viviendo diciendo
    va como va,
    diré entonces
    Va como quiero. irá como queremos.

    petons

    ResponderEliminar